Η ηλεκτροκίνηση σταδιακά αλλά σταθερά γίνεται ο επόμενος μεγάλος σταθμός στον τρόπο που μετακινούμαστε. Στην Ελλάδα και ειδικά στην περιφέρεια της Θεσσαλίας όμως το στοίχημα είναι διαφορετικό: δεν αφορά μόνο την τεχνολογία, αλλά και την πρακτική καθημερινότητα, το κόστος, την ισορροπία ανάμεσα στην οικονομική λογική και στο κοινωνικό περιτύλιγμα.
Πόσο κοστίζει να αποκτήσεις ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο;
Η αγορά ενός ηλεκτρικού αυτοκινήτου εξακολουθεί να απαιτεί σημαντικό κεφάλαιο. Στην ελληνική αγορά, τα μικρότερα μοντέλα ξεκινούν περίπου από 22.000–25.000 ευρώ, ενώ για μεσαία ή πιο πλούσια εξοπλισμένα οχήματα οι τιμές μπορούν να ξεπεράσουν και 35.000 ευρώ ή περισσότερο προ επιδοτήσεων.
Αντίθετα, το κόστος χρήσης στη Θεσσαλία μπορεί να είναι σαφώς πιο φιλικό στον οικογενειακό προϋπολογισμό:
- Με μια ενδεικτική κατανάλωση 15–18 kWh/100 χλμ, η ηλεκτρική ενέργεια για 100 χιλιόμετρα μπορεί να κοστίζει περίπου 3–4 ευρώ με οικιακή φόρτιση — μια τιμή που σε σχέση με τα κόστη βενζίνης ή diesel είναι αισθητά χαμηλότερη.
Το όφελος στην πράξη είναι εμφανές περισσότερο σε καθημερινές αστικές ή μεσαίες μετακινήσεις παρά σε πολύ μεγάλες διαδρομές.
Τα οφέλη στη συντήρηση και στους φόρους (όπως μειωμένα τέλη κυκλοφορίας) ενισχύουν περαιτέρω το οικονομικό επιχείρημα για ηλεκτρικό αυτοκίνητο — υπό την προϋπόθεση ότι υπάρχει διαθέσιμη φόρτιση στο σπίτι ή κοντά στην καθημερινή διαδρομή.
ΠΩΛΗΣΕΙΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2025
| ΥΒΡΙΔΙΚΑ | 5635 ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ ( 55%) |
| ΒΕΝΤΖΙΝΟΚΙΝΗΤΑ | 2300 ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ ( 23%) |
| PLUG IN ΥΒΡΙΔΙΚΑ | 1311 ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ ( 13%) |
| ΗΛΕΚΤΡΙΚΑ | 799 ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ ( 8%) |
| ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΚΙΝΗΤΑ | 291 ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ ( 3%) |
Στοιχεία από Σύνδεσμο Εισαγωγέων Αυτοκινήτων
Prestige και κοινωνική εικόνα
Στη Θεσσαλία, η κατοχή ηλεκτρικού αυτοκινήτου έχει εξελιχθεί σε ένα είδος σύμβολου κοινωνικής τάξης και οικολογικής συνείδησης. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που βλέπουν ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο ως σημείο διακριτικής «prestige» — ένα στιλιστικό δείγμα ότι κάποιος ακολουθεί τις νέες τάσεις κινητικότητας και κάνει μια σύγχρονη επιλογή.
Σε κοινωνικές ομάδες όπου η τεχνολογία και η βιωσιμότητα εκτιμώνται, το ηλεκτρικό αυτοκίνητο λειτουργεί όχι μόνο ως μέσο μεταφοράς αλλά και ως στοιχείο προσωπικής εικόνας. Ταυτόχρονα, όμως, υπάρχει και μια άλλη πλευρά: για πολλούς κατοίκους της περιφέρειας, η υψηλή τιμή αγοράς παραμένει εμπόδιο, με αποτέλεσμα η εικόνα του «prestige» να συνυπάρχει με την πραγματικότητα της οικονομικής βαρύτητας στην καθημερινότητα.
Συνεργεία και τεχνική υποστήριξη: ο «αδύναμος κρίκος»
Ένα από τα βασικά ερωτήματα των οδηγών στη Θεσσαλία αφορά τη συντήρηση.
Η πραγματικότητα είναι ότι εξουσιοδοτημένα συνεργεία και εξειδικευμένα ηλεκτρολογεία υπάρχουν, κυρίως σε Λάρισα και Βόλο, ενώ και σε Τρίκαλα και Καρδίτσα λειτουργούν τεχνικά συνεργεία που μπορούν να υποστηρίξουν ηλεκτρικά και υβριδικά οχήματα.
Ωστόσο, η πλήρης εξειδίκευση –ιδίως σε θέματα μπαταρίας και λογισμικού– παραμένει περιορισμένη σε σχέση με τα μεγάλα αστικά κέντρα. Αυτό σημαίνει ότι για σοβαρότερες εργασίες, ορισμένοι ιδιοκτήτες ενδέχεται να χρειαστεί να απευθυνθούν εκτός περιφέρειας.
Νομοθετικό τοπίο: Τι θα συμβεί με τα βενζινοκίνητα και πετρελαιοκίνητα;
Μέχρι πριν από λίγο καιρό, η Ευρωπαϊκή Ένωση είχε συμφωνήσει ότι από το 2035 και μετά οι νέες πωλήσεις νέων αυτοκινήτων θα ήταν καθαρά μηδενικών εκπομπών CO₂, πράγμα που στην πράξη σήμαινε το τέλος της πώλησης νέων βενζινοκίνητων και diesel αυτοκινήτων στην Ευρωπαϊκή αγορά. Αυτή η νομοθεσία ήταν κεντρικό στοιχείο του ευρωπαϊκού Green Deal με στόχο να συμβάλλει στην επίτευξη της κλιματικής ουδετερότητας ως το 2050.
Ωστόσο, τους τελευταίους μήνες και συγκεκριμένα από την στιγμή που ανέλαβε ο Απόστολος Τζιτζικώστας την θέση του Επιτρόπου Μεταφορών, το πλαίσιο βρίσκεται υπό επανεξέταση. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή — υπό την πίεση κατασκευαστών και κρατών — προωθεί πρόταση να χαλαρώσει ο στόχος του 2035 ώστε μόνο το 90% των νέων αυτοκινήτων να πρέπει να είναι μηδενικών εκπομπών και να επιτρέπεται η πώληση ενός περιορισμένου ποσοστού οχημάτων με κινητήρες εσωτερικής καύσης και με εναλλακτικά «offset» μέτρα (όπως χρήση βιοκαυσίμων).
Αν αυτή η πρόταση προχωρήσει, οι κατασκευαστές θα έχουν μεγαλύτερη ευελιξία στην παραγωγή και διάθεση αυτοκινήτων με θερμικούς κινητήρες και υβριδικά συστήματα και μετά το 2035 — και η μετάβαση θα είναι λιγότερο απότομη. Παράλληλα, καμία ρύθμιση δεν απαγορεύει την κυκλοφορία παλαιότερων οχημάτων με θερμικό κινητήρα μετά το 2035· απλώς αφορά τις νέες πωλήσεις.
Μύθοι, πραγματικότητα και «μισές αλήθειες»
Παρά τη διάδοση της ηλεκτροκίνησης, εξακολουθούν να υπάρχουν παρανοήσεις:
- Το ηλεκτρικό αυτοκίνητο δεν είναι πάντα φθηνότερο, ειδικά αν η φόρτιση γίνεται κυρίως σε δημόσιους ταχυφορτιστές.
- Η αυτονομία επαρκεί για την καθημερινότητα στη Θεσσαλία, αλλά τα μεγάλα ταξίδια απαιτούν σχεδιασμό.
- Δεν είναι «μηδενικής ρύπανσης» συνολικά, αν το ρεύμα δεν προέρχεται από καθαρές πηγές.
Η σωστή ενημέρωση αποδεικνύεται εξίσου σημαντική με τις ίδιες τις υποδομές.
Τι σημαίνει αυτό για τη Θεσσαλία
Για τον Θεσσαλό οδηγό, η ηλεκτροκίνηση δεν είναι απλώς θέμα μόδας ή prestige. Όσοι τη βλέπουν μόνο ως επίδειξη, αλλά και όσοι τη μηδενίζουν με τη λογική «όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια», χάνουν την ουσία. Το πραγματικό ερώτημα είναι αν η μετάβαση θα γίνει με όρους επαρχίας ή μόνο με όρους μεγάλων πόλεων. Δεν χρειάζεται να γίνουμε Νορβηγία όπου το 2010 τα ηλεκτρικά αποτελούσαν το 1% και πλέον το 2025 έχουν αγγίξει το 90%!
Γιατί άλλο να φορτίζεις στο κέντρο της Λάρισας και άλλο να μείνεις από ρεύμα στο Λιβάδι Ελασσόνας. Εκεί, η ευρωπαϊκή στρατηγική δοκιμάζεται στην πράξη. Αν η πολιτεία θέλει πράσινες μετακινήσεις, οφείλει πρώτα να εγγυηθεί υποδομές, αξιοπιστία και ισοτιμία. Διαφορετικά, η ηλεκτροκίνηση κινδυνεύει να μείνει σύνθημα — και όχι λύση — για τη Θεσσαλία.
*Ο κ. Χρήστος Τσαμαδιάς είναι Ενεργειακός Σύμβουλος και Δημιουργός του Mr Energy
