Σε δήλωσή της η κ. Ε. Λιακούλη, Τομεάρχης Δικαιοσύνης, Θεσμών και Διαφάνειας ΠΑΣΟΚ ΚΙΝΑΛ, αναφέρει:
«Τη στιγμή που η χώρα συγκλονίζεται από το σκάνδαλο μεγατόνων στον ΟΠΕΚΕΠΕ, την αθέμιτη χρήση κοινοτικών κονδυλίων και τις πολιτικές ευθύνες στην ανοχή και επέκταση των πρακτικών αυτών, νέες αποκαλύψεις έρχονται στο φως για τα όσα συμβαίνουν αυτή τη φορά στο Υπουργείο Δικαιοσύνης και την αξιοποίηση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας.
Όπως προκύπτει από αποκαλυπτικά ρεπορτάζ, το Υπουργείο Δικαιοσύνης επέλεξε να συνάψει προγραμματική σύμβαση ύψους 800.000 ευρώ με το Εργαστήριο Βιοϊατρικής του Πανεπιστημίου Πειραιά και με χρηματοδότηση από το ΤΑΑ για την ανάπτυξη πληροφοριακού συστήματος στις ιατροδικαστικές υπηρεσίες. Ένα Εργαστήριο όμως στο οποίο σήμερα αποκαλύπτεται ότι έχει άμεση εμπλοκή στενός συγγενής της Υπηρεσιακής Γραμματέως του Υπουργείου, ο οποίος μάλιστα φέρεται να έχει ήδη εισπράξει περί το 10% του αντικειμένου της σύμβασης.
Αξιοσημείωτο είναι ότι την ίδια στιγμή και παρότι η αναβάθμιση της λειτουργίας και των τεχνολογικών δυνατοτήτων του Δημοσίου είναι εθνικός στόχος, αποκαλύπτεται ότι η εφαρμογή του συγκεκριμένου συστήματος αμφισβητείται ευθέως, καθώς φέρεται ότι δεν υπακούει σε διεθνείς αναγνωρισμένες πρακτικές και βιβλιογραφία, ούτε ελήφθη υπ’όψιν η γνώμη της επιστημονικής κοινότητας της χώρας, αλλά κυρίως δεν εξηγήθηκαν οι λόγοι που επελέγη το συγκεκριμένο Εργαστήριο ως “μοναδικό” για ένα τέτοιο έργο, με το Υπουργείο να παρακάμπτει ευθέως κορυφαίους φορείς και εργαστήρια της χώρας.
Και όλα αυτά τη στιγμή που οι ιατροδικαστικές υπηρεσίες στενάζουν υπό το βάρος της έλλειψης υποδομών και στελέχωσης! Το Υπουργείο Δικαιοσύνης οφείλει να δώσει ξεκάθαρες απαντήσεις και κινώ τη διαδικασία κοινοβουλευτικού ελέγχου για το θέμα. Επιλογές κατά το δοκούν και προς εξυπηρέτηση ημετέρων δεν έχουν θέση σε ένα σύγχρονο κράτος δικαίου. Η χώρα δεν μπορεί να σέρνεται πίσω από τις κυβερνητικές επιλογές και να βρίσκεται διαρκώς υπόλογη για τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιούνται οι κοινοτικοί πόροι. Οφείλουμε να βάλουμε φρένο στον κατήφορο, την παρακμή και την διάχυτη αντίληψη ότι το κράτος είναι λάφυρο των ημετέρων…».
