Εβδομήντα τέσσερα τροχαία ατυχήματα, 63 νεκροί και 1295 τραυματίες… Οι αριθμοί αυτοί αφορούν μόνο τον μήνα Ιούνιο στην Ελλάδα και καταδεικνύουν μια «σφαγή» που γίνεται στην άσφαλτο, η οποία γίνεται ολοένα και πιο αιματηρή.
Την τραγική αυτή εικόνα, περιέγραψε ο σύμβουλος τροχαίων ατυχημάτων Αντώνης Μορφονιός, ο οποίος φιλοξενήθηκε στο στούντιο του Ertnews. «Κάθε 14 ώρες έχουμε έναν νεκρό στην Ελλάδα από θανατηφόρο τροχαίο ατύχημα. Με τα πρόσφατα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σκαρφαλώσαμε άλλη μία θέση. Ήμασταν στην 4η θέση το 2023 και το 2024 με αύξηση4%. Ανεβήκαμε στην 3η θέση πίσω από τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία. Σταθερά η Ρουμανία και η Βουλγαρία με μία αυξητική τάση της τάξης του 4%, όταν ο μέσος όρος τροχαίων ατυχημάτων θανατηφόρων στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχει μειωθεί κατά 3%», ανέφερε.
Ο Α. Μορφονιός πρόσθεσε -μεταξύ άλλων- ότι «πρέπει να διαφοροποιήσουμε λίγο τον νέο Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, ο οποίος δεν έχει επενδύσει στην στην αποτροπή. Ναι μεν ο σκοπός του νόμου είναι η αποτροπή, αλλά ουσιαστικά δεν έρχεται να μειώσει τα τροχαία ατυχήματα παρά μόνο να τιμωρήσει και να εισπράξει. Είναι ένας νόμος τιμωρητικός, εισπρακτικός και όχι προληπτικός. Διότι υπάρχει και ευρωπαϊκή στρατηγική και μέχρι το 2030 που σκοπό έχει τη μείωση έως και 50% των θανατηφόρων τροχαίων, αλλά και με βάση το όραμα του μηδενικού κινδύνου έως το 2050 δεν φαίνεται να έχει αποτέλεσμα. Γιατί; Διότι δεν υπάρχει σωστή εκπαίδευση από τα πρώτα χρόνια της οδήγησης».
Άγνοια και ατιμωρησία
«Μετράμε τα νούμερα και τους αριθμούς, αλλά δεν μπορούμε να μετρήσουμε τον πόνο και τις συνέπειες που κρύβονται πίσω από αυτά τα νούμερα», τόνισε η πρόεδρος του Ινστιτούτου Οδικής Ασφάλειας «Πάνος Μυλωνάς», Βασιλική Δανέλλη Μυλωνά, μιλώντας στην ΕΡΤ, την Κυριακή 31/8.
«Γιατί πίσω από αυτούς τους αριθμούς υπάρχουν άνθρωποι. Υπάρχουν ζωές που χάνονται, όνειρα που σβήνουν, οικογένειες που καταστρέφονται, που διαλύονται. Και αν λάβουμε υπόψη και το ότι πέρα από την οικογένεια και την κοινωνία τα τροχαία πλήττουν και την ανάπτυξη, είναι μια τροχοπέδη και για την ανάπτυξη του τόπου μας.
Είναι πολλά που φταίνε αλλά αν θέλουμε να συνοψίσουμε, είναι κυρίως δύο τα θέματα. Η άγνοια και η ατιμωρησία. Υπάρχει ένα έλλειμμα παιδείας. Δεν υπάρχει ενημέρωση, δεν υπάρχει εκπαίδευση και δεν μπορούμε να κατηγορούμε τους πολίτες όταν δεν έχουν ενημερωθεί.
Και επίσης είναι το θέμα της ατιμωρησίας. Βλέπουμε στο δρόμο συμπεριφορές απαράδεκτες, κάτι που δεν βλέπουμε στο εξωτερικό και βλέπουμε και τους συμπολίτες μας όταν πηγαίνουν στο εξωτερικό να συμμορφώνονται. Έχουμε ένα καινούργιο κώδικα οδικής κυκλοφορίας, έναν καλό κώδικα που έχει βάλει αυστηρές ποινές, οι οποίες πρέπει όμως να εφαρμοστούν γιατί δεν είναι δυνατόν ο καθένας να κάνει ότι θέλει στο δημόσιο οδικό δίκτυο.»
