Αριάδνη, Ιανός, Αντίνοος, Ντάνιελ και πόσες άλλες… ονοματοδοσίες σε κακοκαιρίες θυμόμαστε. Γιατί όμως δίνουμε ονόματα μόνο σε δυσμενή ακραία καιρικά φαινόμενα και όχι σε συνθήκες καύσωνα; Καθώς οι καύσωνες γίνονται πιο συχνοί και έντονοι λόγω της κλιματικής αλλαγής, επιστήμονες και φορείς πολιτικής προστασίας διαφωνούν πάνω σε ένα ερώτημα: θα έπρεπε να ονομάζουμε τα κύματα καύσωνα όπως ονομάζουμε τις τροπικές καταιγίδες;
Το θέμα αναδείχθηκε στην Ευρώπη το καλοκαίρι του 2023, όταν ένας καύσωνας ονομάστηκε ανεπίσημα «Κέρβερος» από ιταλικό μετεωρολογικό ιστότοπο και γρήγορα έγινε viral. Αν και πολλοί θεώρησαν πως η ονομασία βοηθά στην ευαισθητοποίηση του κοινού, ο Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός (WMO) εξέφρασε ανησυχίες: η έλλειψη διεθνούς συστήματος ταξινόμησης και επιστημονικής συμφωνίας μπορεί να προκαλέσει σύγχυση, ειδικά σε περιόδους κρίσης.
Σε αντίθεση, η πόλη της Σεβίλλης εφαρμόζει από το 2022 ένα πιλοτικό πρόγραμμα ονοματοδοσίας καυσώνων, δίνοντας ονόματα μόνο όταν το φαινόμενο φτάνει σε συγκεκριμένο επίπεδο επικινδυνότητας. Αντίστοιχες πρωτοβουλίες εξετάζονται σε πόλεις όπως η Αθήνα και το Μαϊάμι, στο πλαίσιο ευρύτερων σχεδίων για την ανθεκτικότητα στη θερμότητα.
Σύμφωνα με ειδικούς όπως ο Dr. John Nairn του WMO, η προτεραιότητα δεν είναι η ονομασία, αλλά η καθιέρωση ενός διεθνούς, επιστημονικά τεκμηριωμένου συστήματος ταξινόμησης της έντασης των καυσώνων, ώστε να υπάρχει σαφής και κατανοητή ενημέρωση προς το κοινό.
Η ονοματοδοσία, λένε άλλοι ειδικοί, μπορεί να ενισχύσει τη συλλογική μνήμη και να διευκολύνει την κοινωνική κινητοποίηση, αλλά μόνο εφόσον εντάσσεται σε ένα ευρύτερο, συντονισμένο σύστημα πρόληψης και προειδοποίησης.
