Η μια οπτική, όταν αναλύει κανείς τις εξελίξεις στην αγορά ακινήτων, είναι να δει πόσο «τρέχουν» οι τιμές.
Η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος είναι να εξετάσει αν η αύξηση των μισθών ή των εισοδημάτων εν γένει «τρέχει» παράλληλα με τις αυξήσεις των τιμών ή ανοίγει η «ψαλίδα», προφανώς σε βάρος όσων κινούνται στα χαμηλότερα εισοδηματικά κλιμάκια.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του indomio, η μέση ζητούμενη τιμή πώλησης στην Αττική τον Ιούλιο διαμορφώθηκε στα 3.052 ευρώ/τμ. Πέρυσι, τέτοια εποχή, η μέση τιμή ήταν 2.847 ευρώ/τμ., τον Ιούλιο του 2022 ήταν 2.488 ευρώ/τμ., τον Ιούλιο του 2021 ήταν 2.228 ευρώ/τμ., τον Ιούλιο του 2020 διαμορφωνόταν στα 2.184 ευρώ/τ.μ, τον Ιούλιο του 2019 στα 2.121 ευρώ/τμ. και τον Ιούλιο του 2018 όταν η αγορά άρχισε να ξυπνάει από το λήθαργο της δεκαετούς κρίσης, μόλις που έφτανε στα 2.060 ευρώ/τμ.
Με έναν απλό υπολογισμό, αυτή η «διαδρομή» στην εξαετία «σημαδεύθηκε» από μια αύξηση 48,15%. Προσοχή, όμως. Μιλάμε για την αύξηση στη μέση ζητούμενη τιμή, που αφορά στο σύνολο της Αττικής, αλλά αν δούμε τις διαφορές από περιοχή σε περιοχή, κυρίως εκεί που καταγράφεται «πυρετός» λόγω βελτίωσης ή νέων υποδομών, οι αυξήσεις τιμών είναι εξωπραγματικές.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα νότια προάστια, όπου η μέση ζητούμενη τιμή διαμορφώνεται, πλέον, στα 4.211 ευρώ/τμ., δηλαδή σχεδόν 72% υψηλότερα από τα επίπεδα του 2018 όταν δειλά-δειλά η κτηματαγορά άρχισε να ανεβαίνει!
