Οι Ιταλικοί και Γερμανικοί βομβαρδισμοί στις σελίδες του βιβλίου του Γεώργιου Γιώτη
Η Εθνική Επέτειος της 28ης Οκτωβρίου του 1940 τιμάται σήμερα από όλους τους Έλληνες και αποτελεί ένα μεγάλο, σημαντικό, αλλά και επίπονο ταυτόχρονα κεφάλαιο της ιστορίας μας. Πολλές πτυχές του πολέμου ακόμη δεν έτυχαν ειδικής έρευνας, όπως ο ρόλος της αεροπορίας και οι συνέπειες των βομβαρδισμών τόσο από τους Ιταλούς όσο και από τους Γερμανούς.
Ο κ. Γεώργιος Γιώτης, Δρ. Νεότερης Ιστορίας και φιλόλογος με διδακτορικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας καλύπτει αυτή την πτυχή της ιστορίας στο βιβλίο του με τίτλο «Πόλεις και εναέρια βία- Η Ελλάδα σε πολεμικό κλοιό (1939-1941)». Μεταξύ των πόλεων που μελέτησε ήταν και ο Βόλος που μετέφερε πρόσφατα στο Ράδιο ΕΝΑ και στον Ηλία Κουτσερή ορισμένες «αχαρτογράφητες» πτυχές της ιστορίας.
Όπως εξήγησε ο ίδιος «Ο Βόλος στοχοποιήθηκε αμέσως από τους Ιταλούς. Είχαμε δύο βομβαρδισμούς στις αρχές Νοεμβρίου του 1940, ακολούθησε άλλος ένας τον Φεβρουάριο του ΄41 και στις αρχές Απριλίου ήταν η τέταρτη φορά που οι Ιταλοί επισκέφθηκαν την πόλη μας. Οι βομβαρδισμοί των Ιταλών ναι μεν έφεραν ένα πρώτο σοκ στην αστική κοινωνία, που πρώτη φορά ερχόταν σε επαφή με το αεροπλάνο, όμως ο κόσμος από ένα σημείο και μετά απομυθοποίησε τον φόβο του αεροπλάνου και σε αυτό καταλυτικό ρόλο έπαιξε οι επιτυχίες μας στην Αλβανία».
Μάλιστα, σύμφωνα με τον κ. Γιώτη, πολύ γρήγορα οι Βολιώτες πέρασαν από τον φόβο των ιταλικών βομβαρδισμών στη διακωμώδησή τους . Αυτό όμως δεν συνέβη με τους γερμανικούς βομβαρδισμούς που ήταν σφοδροί και με χειρουργική ακρίβεια.
«Από τις αρχές Απριλίου ο Βόλος μπήκε στο επίκεντρο των γερμανικών βομβαρδισμών και τη Μ. Εβδομάδα από τις 13 έως τις 20 Απριλίου χτυπήθηκε πολύ, οι συναγερμοί χτυπούσαν όλο το 24ωρο, η πόλη ερήμωσε», επεσήμανε ο συγγραφέας, τονίζοντας ότι οι βομβαρδισμοί των Ιταλών ήταν άστοχοι, με ασήμαντες ζημιές ενώ των Γερμανών απόλυτα στοχευμένοι στον σιδηροδρομικό σταθμό, σε αποθήκες καυσίμων, σε αποθήκες τροφίμων και λιμενικές εγκαταστάσεις.
«Εκεί ο κόσμος διαπίστωσε τη διαφορά των βομβαρδισμών στην σφοδρότητα αλλά και στην ακρίβεια, ενώ τα διαβόητα «στούκας» πανικοβάλανε τους κατοίκους των αστικών κέντρων», σημείωσε ο ίδιος.
Σημαντικό ρόλο, στην προστασία των κατοίκων έπαιξαν τα οικογενειακά καταφύγια, που τότε ήταν τα υπόγεια ή ακόμη και δωμάτια σε σπίτια, που είχαν μετατραπεί σε καταφύγια, ελλείψει κλειστών συστηματικών καταφυγίων, λόγω κόστους.
