Η ΑΕΚ δεν έχει ανάγκη να εντυπωσιάσει στις μεταγραφές, αλλά να κινηθεί στο πλάνο της
Ο Σταύρος Καζαντζόγλου για τον τρόπο που θα κινηθεί η ΑΕΚ στις μεταγραφές και όσα πρέπει να περιμένει ο κόσμος
Καύσωνας έξω, καύσωνας και εντός. Αναμενόμενο από τη στιγμή που αλλάζει τελείως το παιχνίδι στην ΑΕΚ. Είναι μια νέα εποχή, που όπως κάθε τι που σε βγάζει από μια ρουτίνα (καλή ή κακή) που είχες μάθει επί αρκετά χρόνια, γεννά ερωτηματικά και έκδηλη αγωνία. Ωστόσο, στη δική μου σκέψη, τα πράγματα είναι πολύ απλά για τη νέα ομάδα που θα δημιουργηθεί. Και όποιος μπορεί να σκέφτεται λογικά, καταλαβαίνω πως θα οδηγηθεί στο ίδιο συμπέρασμα.
Η ΑΕΚ του Ηλιόπουλου δεν θα κριθεί στα… αεροδρόμια. Είναι τόσο ισχυρή, που δεν έχει ανάγκη να κάνει μεταγραφικά «μπαμ» για να γλυκάνει τον κόσμο. Το «μπαμ» είναι ο ιδιοκτήτης της, που θα προσφέρει προστασία και θα κάνει όσα απαιτούνται για να είναι μόνιμα πρωταγωνίστρια. Το «μπαμ» είναι ο προπονητής που την αναμόρφωσε. Το «μπαμ» είναι οι καλοί παίκτες που θα έρθουν να προστεθούν στους υπάρχοντες, ώστε να αναβαθμίσουν ποιοτικά την ομάδα που είχε από πέρυσι το καλύτερο ρόστερ και να το καταστήσουν σούπερ.
Ο,τι θέλει ο Αλμέιδα
Το κάνω και… πενηνταράκια, γιατί ορισμένοι τα καταλαβαίνουν όπως θέλουν. Η ΑΕΚ δεν ψάχνει κινήσεις εντυπωσιασμού στις μεταγραφές. Θα κάνει όσες μεταγραφές επιθυμεί ο προπονητής και ο μεταγραφικός σχεδιασμός. Βασισμένη πάνω στο πλάνο που οδήγησε στο νταμπλ την πρώτη σεζόν και την απώλεια του τίτλου από μια φάση στη δεύτερη. Εχει ένα αφεντικό που θα κάνει όσα ζητά ο Άλμέιδα, χωρίς να θέτει περιορισμούς. Και αυτός είναι μονόδρομος για την επιτυχία.
Αντιλαμβάνομαι καλά, πως όταν μιλάμε για ποδόσφαιρο, παίζει μεγάλο ρόλο και η ψυχολογία. Πρέπει να γίνουν κινήσεις που θα «φτιάξουν» το κέφι του κόσμου. Δεν έχω καμία αμφιβολία πως αυτό θα συμβεί. Θα έρθουν και δυνατά ονόματα, παίκτες που θα κάνουν αίσθηση. Αλλά με την έγκριση του προπονητή, ώστε να ξέρει πως θα τους αξιοποιήσει και με ποιον τρόπο θα μπορούν να είναι ουσιαστικοί μέσα στη συνολική λειτουργία της ομάδας. Η ομάδα, η ΑΕΚ, πάνω απ’ όλους και όλα.
Αλλαξε η ΑΕΚ στις μεταγραφές
Στην ΑΕΚ οι μεταγραφές είναι πολλές φορές αντικείμενο διαμάχης. Κατά το παρελθόν, υπήρξαν πολλές φορές που δικαίως ο κόσμος ήταν στα κάγκελα από επιλογές που υπήρξαν ή κινήσεις που δεν έγιναν. Είναι αρκετές οι φορές, που αυτό το «δεν θα πάρουμε για να πάρουμε» – που είναι σωστό στη γενική του λογική – φάνηκε ως κατάρα. Να μην πάρεις για να πάρεις, αλλά δεν μπορεί να μη βρίσκεις σε όλο τον ποδοσφαιρικό πλανήτη αυτό που θέλεις και ταιριάζει στο προφίλ της ομάδας.
Αλλωστε, ειδικά αυτό το καλοκαίρι θα υπάρξουν μεγάλες αλλαγές στο ρόστερ της ΑΕΚ. Κάποιοι παίκτες έκλεισαν τον κύκλο τους, άλλοι τρύπησαν το ταβάνι τους, είναι λογικό η ΑΕΚ να κάνει και πωλήσεις. Το σπουδαίο είναι ποιοι θα έρθουν και εν γνώσει, πως αυτό θα είναι μια διαδικασία που δεν μπορεί να κλείσει στα μέσα του Ιούνη. Εκτιμώ απ’ όσα μαθαίνω από τη μανατζερική αγορά, πως η ΑΕΚ ψάχνει επιλογές που θα έχουν όλες τις προϋποθέσεις για να πετύχουν.
Επίσης, αντιλαμβάνομαι πως ακόμα υπάρχει κόσμος που θυμάται με τρόμο επιλογές τύπου Ραντόγια, Αλεφ, Παουλίνιο, Ινσούα, Νταντσένκο και άλλες παρεμφερείς που δεν βγήκαν. Αλλά σας θυμίζω, πως την τελευταία διετία αυτό άλλαξε άρδην. Με εξαίρεση την επιλογή Πισάρο που δεν βγήκε, η ΑΕΚ έκανε διάνα σε όλες τις επιλογές της: Βίντα, Κάλενς, Γιόνσον, Πινέδα, Γκατσίνοβιτς, Πόνσε και άλλοι που είτε λίγο, είτε πολύ, έδωσαν πράγματα στην ομάδα. Κάθε μεταγραφική περίοδος είναι μια άλλη ιστορία, αλλά δεν χρειάζεται να είναι κάποιος προκατειλημμένος, όταν το δείγμα επί Αλμέιδα είναι άκρως θετικό.
Περί Χατζισαφί και Κάλενς
Αν ο Ηλιόπουλος έψαχνε κινήσεις εντυπωσιασμού, οι πρώτες κινήσεις στις μεταγραφές δεν θα ήταν αυτές που έχουν συμβεί. Αλλά ας πούμε δύο λόγια για κάθε μία απ’ αυτές. Για τον Χατζισαφί που σήκωσε τόση σκόνη, πραγματικά απορώ. Απορώ διότι το είχε προαναγγείλει ο Αλμέιδα πως θα παραμείνει εδώ και μήνες. Είναι φανερό πως τον υπολογίζει και του δίνει ασφάλεια. Όπως βέβαια, είναι και σαφές, πως η ΑΕΚ θα πάει για σημαντική κίνηση αριστερού μπακ, ενώ επίσης θέλει να αναδείξει ακόμα περισσότερο τον Πήλιο.
Για τον Κάλενς κάθε κουβέντα και αμφιβολία που υπήρξε στη διάρκεια της σεζόν – μεταξύ των οποίων και σε εμένα, που δεν κρύβω πως εκτιμώ πολύ περισσότερο για τη συγκεκριμένη θέση τον Μουκουντί – τελειώνει από τον τρόπο που ο Αλμέιδα έχρισε τον Περουβιανό βασικό και αναντικατάστατο. Προτιμούσε την εμπειρία και το δυναμισμό του, το ταίριασμα με τον Βίντα και ας μην έπαιρνε δημιουργία παιχνιδιού. Αρα, η γνώμη των άλλων περιττεύει και δεν μπορεί να επηρεάζει το σχεδιασμό της ομάδας.
Για τον Πόνσε
Σε ό,τι αφορά τον Πόνσε, κατά την κρίση μου, το ερώτημα που πρέπει να θέσει ο καθένας στον εαυτό του είναι το εξής: εάν βγάζαμε τον Λιβάι από την εξίσωση, θα ήταν κάποιος ικανοποιημένος εάν ο Πόνσε έμενε ως βασικός ή έστω στο ρόλο που ήταν πέρυσι; Ηταν φανερό, πως με τον Πόνσε στην 11άδα η ΑΕΚ δεν είχε την ίδια δυνατότητα στη δημιουργία. Δεν προσάρμοσε το παιχνίδι της για να παίζει γι’ αυτόν, που θέλει «τάισμα» στην περιοχή. Και μολονότι έδωσε πολύτιμές λύσεις ως πρώτος σκόρερ, βασικός πάντα νοούνταν ο Λιβάι.
Ο Πόνσε μπαίνει σε μια διαδικασία και άλλων φορ, που έχουν ικανότητα να στέλνουν την μπάλα στα δίχτυα, αλλά δεν μπορούν να συμμετέχουν στο παιχνίδι. Παράδειγμα από το «κιτρινόμαυρο» παρελθόν, ο Μπλάνκο. Δεν μπορούσε να βοηθήσει σε πολλά πράγματα εκτός περιοχής, έκανε ελάχιστες κινήσεις, αλλά έστελνε την μπάλα στα δίχτυα με μεγαλύτερη ευκολία από κάθε άλλον. Ωστόσο, σε ομάδες που παίζουν σύγχρονο ποδόσφαιρο, δεν ξέρω κατά πόσον αυτό είναι πλέον αρκετό.
Θυμηθείτε, πως ακόμα και στα παλιότερα χρόνια, ο Μπάγεβιτς έφτασε την ΑΕΚ στο τελειότερο σημείο της, με τον Δημητριάδη να περνά σε δεύτερο ρόλο και στο τέλος να αποχωρεί από την ομάδα. Και προσέξτε: μιλάμε για τον Μπίλαρο, που ήταν τανκ και μια φοράκλα που στις μέρες μας θα κόστιζε 50 εκατ. ευρώ. Αλλά όταν άρχισε το… πλέι στέισον, απαιτήθηκαν φορ (Κωστής, Μπατίστα) με άλλα στοιχεία και ικανότητες.
Δηλαδή, αν δεν είσαι ο Χάαλαντ στην Μάντσεστερ Σίτι ή ο Λεβαντόφσκι στην Μπαρτσελόνα (δηλαδή τοπ κλας φορ), οι υπόλοιποι πρέπει να κάνουν πολλές δουλειές. Να κινούνται, να ανοίγουν διαδρόμους, να πρεσάρουν, να εκτελούν σωστά. Είναι η εξέλιξη και εκτιμώ, πως οι επιθετικοί που θα αποκτηθούν από την ΑΕΚ θα έχουν πιο έντονα χαρακτηριστικά προς αυτήν την κατεύθυνση. Γιατί αυτός είναι ο τρόπος που αρέσκεται και θέλει να παίζει ο Αλμέιδα.
