Πανελλαδική πανοικοδομική απεργία, με αιτήματα την ενίσχυση του εισοδήματος, την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης και την ενίσχυση των μέτρων ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, πραγματοποιείται την Τετάρτη 6 Νοεμβρίου στη Λάρισα.
Σε συνέντευξη τύπου των εκπροσώπων του Συνδικάτου Οικοδόμων & ΕΚΝΛ, αναφέρθηκαν τα εξής:
Δημήτρης Τζιμούλης–Πρόεδρος του Συνδικάτου Οικοδόμων & Συναφών Επαγγελμάτων Ν. Λάρισας
Με τη σημερινή μας συνέντευξή τύπου οι διοικήσεις του Συνδικάτου οικοδόμων και συναφών επαγγελμάτων Ν. Λάρισας και το ΕΚΝΛ, θέλουμε και ενόψει της Πανελλαδικής Πανοικοδομικής απεργίας 6 Νοέμβρη, να αναδείξουμε τα προβλήματα του κλάδου και το οξυμένο πρόβλημα της εργατικής λαϊκής στέγης.
Ο κλάδος των κατασκευών τα τελευταία χρόνια βρίσκεται σε ανάπτυξη, που όμως αυτή η ανάπτυξη δεν εκφράζεται και στις τσέπες των συνάδελφων. Το κόστος κατασκευής σήμερα μαζί με τα υλικά και τα εργατικά είναι στα 1200 ευρώ τ.μ. και τα πουλάνε 2500 και 3000 ευρώ τμ. Και μας λένε προκλητικά ότι δεν βγαίνουν όταν εμείς διεκδικούμε, καλύτερα μεροκάματα, μέρα και ένσημο, τριετίες με βάση την δική μας ΣΣΕ, απαιτούμε την καθολική εφαρμογή της σύμβασης και κατάργηση των ατομικών συμβάσεων μέσω των ΚΕΠ. Μας λένε ότι δεν μας ασφαλίζουν με το μεροκάματο που παίρνουμε για να μην φορολογηθούμε, νοιάζονται για μας; θέλουν να μας προστατεύσουν; Ποιους νομίζουν ότι κοροϊδεύουν, θέλουν λοιπόν το δικό μας καλό και δεν το κάνουν για να εξασφαλίσουν όσο το δυνατό μεγαλύτερο κέρδος; Μας ασφαλίζουν με πολύ λίγα ένσημα, ενώ δουλεύουμε κάθε μέρα, με υπερωρίες, ασταμάτητα για να βγει η δουλειά. Ξεμοναχιάζουν το κάθε συνάδελφο και γίνεται παζάρι για το μεροκάματο, το ένσημο, με υποσχέσεις θα στα βάλω τον άλλο μήνα. Αυτή η κοροϊδία πρέπει να σταματήσει, κανένας λοιπόν μόνος του! Οργάνωση και αγώνας σε κάθε χώρο δουλειάς!
Είναι μεγάλη κατάκτηση για το κλάδο η υπογραφή της ΣΣΕ, μετά από 13 χρόνια. Οι μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες εφαρμόζουν τη ΣΣΕ, αυτοί που έχουν τα μεγάλα έργα (προγράμματα ΕΣΠΑ) και θέλουν να προχωρήσουν με τα χρονοδιαγράμματα και την χρηματοδότηση, υπολογίζουν όμως τους αγώνες του κλάδου, την Ομοσπονδία και τα Συνδικάτα. Γιατί σε αυτά τα μεγάλα έργα αναπτύχτηκαν αγώνες τα προηγούμενα χρόνια, απεργιακές κινητοποιήσεις, για αυξήσεις στο μεροκάματο, επιδόματα, μέτρα υγιεινής και ασφάλειας, ωράριο, 5νθήμερο. Αυτοί οι αγώνες έγιναν η αρχή και η κλιμάκωση σε όλο το κλάδο αφού ξεκίνησε η ανάπτυξη και στη συμβατική οικοδομή, αναγκάζοντάς τις μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες να υπογράψουν τη ΣΣΕ. Αυτό δείχνει ότι μας έχουν ανάγκη τώρα, για να γίνουν τα έργα τους. Ήρθε η ώρα που εμείς πρέπει να επιβάλουμε με τον αγώνας μας την εφαρμογή της ΣΣΕ, υποχρεώνοντας την κυβέρνηση και την εργοδοσία να την κάνει υποχρεωτική σε όλο το κλάδο, με τις απεργιακές κινητοποιήσεις το επόμενο διάστημα στις 6 Νοέμβρη του κλάδου και την Πανελλαδική Πανεργατική Απεργία στις 20 Νοέμβρη, για την υπογραφή της νέας ΣΣΕ.
Τα εργατικά ατυχήματα είναι κυρίαρχα στο κλάδο, με τα ελλιπή μέτρα προστασίας με κίνδυνο καθημερινά της σωματικής μας ακεραιότητας, αφού κάθε 3 ημέρες έχουμε δύστυχος και 1 θανατηφόρο. Για να βγάλουμε το μεροκάματο και το κέρδος του εργοδότη θυσιάζουμε ακόμη και τη ζωή μας. Τα μέτρα υγιεινής και ασφαλείας είναι κόστος για την εργοδοσία, είναι χάσιμο χρόνου, για αυτό η εργοδοσία δεν παίρνει κανένα μέτρο, αρκεί να βγει η δουλειά με κόστος ακόμη και της ανθρωποθυσίας στο κυνήγι του κέρδους. Υπάρχει μεγάλη εντατικοποίηση για να προχωρήσουν τα έργα γρήγορα, με ωράρια εξαντλητικά, Σάββατα – Κυριακές. Αυτές όμως οι συνθήκες θα φέρουν και το εργατικό ατύχημα με μαθηματική ακρίβεια, δεν είμαστε ρομπότ, είμαστε άνθρωποι. Το σώμα μας χρειάζεται ξεκούραση για να πάμε την επόμενη μέρα για δουλειά, για να ζήσουμε τις οικογένειες μας. Δεν ζούμε στο μεσαίωνα, σήμερα τα μέσα παραγωγής είναι σύγχρονα, σήμερα μπορούμε να δουλεύουμε λιγότερο και να έχουμε πιο πολύ ελεύθερο χρόνο, για εμάς και τις οικογένειες μας. Η παραγωγικότητα της εργασίας είναι σε υψηλά επίπεδα για αυτό διεκδικούμε το πενθήμερο, το 7ωρο, το 35ωρο.
Το ΣΕΠΕ δεν έχει επιθεωρητές για να γίνονται οι έλεγχοι, σε όλους τους χώρους εργασίας, τρέχουν όταν θα έχει γίνει το κακό και δεν θα έχουν πάει πριν για τα μέτρα πρόληψης, που είναι και το ουσιαστικό, για τη πρόβλεψη του ατυχήματος, όταν οι εργοδότες δεν νοιάζονται για τις ζωές μας. Διεκδικούμε την επανδρώσει με προσωπικό στα σώματα επιθεώρησης, να λειτουργήσουν οι μεικτές επιτροπές ελέγχου, όπως πριν την κρίση. Να δούμε συνάντηση με την επιθεώρηση εργασίας και να εντείνουμε τους ελέγχους, για να περιορίσουμε τα εργοδοτικά εγκλήματα στους χώρους εργασίας. Καταγγελία στο Συνδικάτο όταν εντοπίζουμε ελλιπή μετρά προστασίας να παρέμβουμε άμεσα. Κανένας εργαζόμενος να μην δεχτεί να δουλεύει σε συνθήκες που βάζουν την ζωή του και την ακεραιότητα του σε κίνδυνο, για να είναι το κάλο παιδί για την εργοδοσία. Αυτό θέλει οργάνωση σε κάθε χώρο εργασίας, να σπάσουμε το φόβο και την τρομοκρατία της εργοδοσίας. Να ακουμπήσουμε στο Συνδικάτο είναι το πραγματικό μας στήριγμα σε όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε.
Με τον αποφασιστικό, μαζικό αγώνα μας διεκδικούμε:
Υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΣΣΕ) για όλους τους οικοδόμους. Κατώτερο μεροκάματο εργάτη 54 Є – βοηθού 57 Є – τεχνίτη 60 Є. 7ωρο – 5νθήμερο – 35ωρο. Υπογραφή κλαδικών συμβάσεων στα συναφή επαγγέλματα.
Αναγνώριση & διανομή των «υπέρ αγνώστων» ενσήμων για όλους τους οικοδόμους. Κάθε μέρα δουλειάς & ένσημο.
Μέτρα για την υγεία & ασφάλεια στους χώρους δουλειάς.
Προστασία από τις ανατιμήσεις, κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, σε ρεύμα, νερό, τηλέφωνο.
Καλούμε όλους τους συναδέλφους να πάρουν μαζικά μέρος στην απεργιακή συγκέντρωση στις 10:30πμ. στην Πλατεία Τάκη Γαργιαλιάνου. Να μην λείψει κανείς!
Γιάννης Σκόκας-Πρόεδρος ΔΣ του ΕΚΝΛ
Η άλλη πλευρά των χαμηλών μισθών και των άθλιων εργασιακών συνθηκών των εργαζομένων στον χώρο των κατασκευών είναι η ασφυκτική κατάσταση στο ζήτημα της στέγης. Αυτό που στην χώρα μας ονομάζεται ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι μας, έχει γίνει ο μεγαλύτερος βραχνάς της λαϊκής οικογένειας. Όταν απαιτείται το 40 % του μισθού για να καλύψει μια οικογένεια την ανάγκη της σε στέγη, δείχνει ότι η κατάσταση έχει ξεφύγει. Και δεν είναι μόνο το πανάκριβο ενοίκιο, είναι και τα συνεπακόλουθα, του ακριβού εμπορεύματος της κατοικίας και της αλλαγής της χρήσης προς βραχυχρόνιες μισθώσεις. Με αποτέλεσμα την αγωνία και το τρέξιμο να βρεις διαμέρισμα που να είναι σχετικά κοντά με το προηγούμενο, για να μην αναγκαστείς να αλλάξεις σχολικό περιβάλλον στα παιδιά.
Τα τελευταία χρόνια η κρίση στην χώρα μείωσε την ιδιοκατοίκηση στην Ελλάδα κατά 10%, στο 72%. Οι άνθρωποι που πλέον αναζητούν κατοικία είναι πολλοί περισσότεροι. Η κυβέρνηση εκπονεί σχέδια για τα νέα ζευγάρια που υποτίθεται αποκτούν δικό τους σπίτι. Κρούουμε τον κώδωνα του κίνδυνου και ενημερώνουμε τον λαό να είναι πολύ προσεκτικός με αυτά τα τραπεζικά δάνεια. Που γίνονται μια μακροχρόνια θηλιά που όσο περνάν τα χρόνια σφίγγει στο λαιμό των οφειλετών. Δείτε τι γίνεται με τα δάνεια του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας όπου πέρασαν στις τράπεζες και με συνοπτικές διαδικασίες οι ευάλωτοι χάνουν τα σπίτια τους.
Τεράστιες είναι οι αυξήσεις στις τιμές των σπιτιών σε όλη την Ελλάδα, όπως αποτυπώνουν και τα στοιχεία της Τράπεζας την Ελλάδας, με τη στέγη να έχει γίνει «είδος πολυτελείας» και ένα πανάκριβο εμπόρευμα, και το νοίκι να απορροφά ολοένα και μεγαλύτερο ποσοστό του λαϊκού εισοδήματος από χρόνο σε χρόνο, ως αποτέλεσμα της πολιτικής που έχει τσακίσει το λαϊκό εισόδημα και έχει μετατρέψει τη στέγη σε «επενδυτικό προϊόν» για τουριστική και όχι μόνο χρήση.
Τα ενοίκια να έχουν αυξηθεί πάνω από 37% κατά μέσο όρο τα τελευταία 5 χρόνια, και βέβαια το 90% των νέων ζευγαριών να κοιτάνε με το «κιάλι» το ενδεχόμενο ιδιοκατοίκησης, ενώ το 72% των νέων έως 34 ετών ζουν ακόμα στο «παιδικό δωμάτιο».
Την ίδια στιγμή που μόνο 9% των φοιτητών που σπουδάζουν σε άλλη πόλη, μακριά από τον τόπο καταγωγής τους, μένουν σε φοιτητική εστία. Αντίστοιχο είναι το δράμα όσων πάνε να δουλέψουν σε άλλη περιοχή όπως εκπαιδευτικοί, υγιεινομικοί αλλά και προσωρινά που αναγκάζονται να μένουν σε αυτοκίνητα, σε σκηνές κλπ
Μάλιστα, η κατάσταση είναι ακόμα πιο «μαύρη» για τους εργαζόμενους αν υπολογίσει κανείς το συνολικό κόστος στέγασης, δηλαδή το κόστος της στέγης συμπεριλαμβανομένων των λογαριασμών «κοινής ωφέλειας», ιδιαίτερα το κόστος Ενέργειας. Εξ ου και σχεδόν ένα στα δύο νοικοκυριά (45,5%) καθυστερούν να πληρώσουν στεγαστικά δάνεια, ενοίκια ή λογαριασμούς.
«Άλμα» έχουν κάνει και οι τιμές των εμπορικών ακινήτων κατά 33%, επιβαρύνοντας αυτοαπασχολούμενους και μικρούς επαγγελματίες.
Και τα χειρότερα είναι μπροστά αφού, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΤτΕ, οι τιμές των διαμερισμάτων το δεύτερο τρίμηνο του 2024 αυξήθηκαν (επισήμως) παραπέρα κατά 9,2%, ενώ το πρώτο τρίμηνο είχαν αυξηθεί κατά 10,6% και πέρυσι κατά 13,8%.
Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση και τα «κοράκια» των funds και των τραπεζών «ακονίζουν» μαχαίρια και για έναν νέο γύρο χιλιάδων πλειστηριασμών με βάση τους νόμους της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, αφού ήδη για το β’ εξάμηνο του χρόνου η σχετική λίστα περιλαμβάνει πάνω από 10.234 πλειστηριασμούς ακινήτων, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων αφορά περιουσία χρεωμένων, φτωχών, λαϊκών ανθρώπων που δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν.
Ενώ την ίδια ώρα, ως αποτέλεσμα και της εκτόξευσης των επιτοκίων από την «περιοριστική» πολιτική που ακολούθησε την «επεκτατική» πολιτική των προηγούμενων χρόνων, σειρά παίρνουν και χιλιάδες άλλοι παλιοί δανειολήπτες, καθώς σύμφωνα με την έκθεση χρηματοπιστωτικής σταθερότητας της Τράπεζας της Ελλάδας, το α’ εξάμηνο του 2024 η ροή νέων μη εξυπηρετούμενων δανείων διαμορφώθηκε σε 1,6 δισ. ευρώ!
Παράλληλα, το ταβάνι της εξαπάτησης σπάνε και ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ που διαφημίζουν στην ίδια ακριβώς λογική τα διάφορα μοντέλα δήθεν «κοινωνικής στέγης» άλλων χωρών: Αυτά και αφού πρώτα έβαλαν το χεράκι τους στην κατάργηση του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας και στη γενίκευση των πλειστηριασμών, ενώ στηρίζουν και την παραχώρηση της ακίνητης περιουσίας του μέσω ΣΔΙΤ για την εγγυημένη κερδοφορία των κατασκευαστικών ομίλων. Να παραδίδουν στο ιδιωτικό κεφάλαιο στον χώρο των κατασκευών οικόπεδα-φιλέτα (που έχουν «εμπορικό ενδιαφέρον») της ΔΥΠΑ (πρώην ΟΑΕΔ) που ανήκαν στον πρώην ΟΕΚ (Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας) όπως αυτό στον Αγ.Θωμά στην πόλη μας.
Έχουμε αναδείξει πολλές φορές το ζήτημα λαϊκή στέγη. Η κάλυψη των στεγαστικών αναγκών των εργατικών-λαϊκών οικογενειών, των παιδιών μας που σπουδάζουν, των νέων ζευγαριών, είναι δικαίωμά μας. Δεν μπορεί «να κόβεται και να ράβεται» στις εξαγγελίες της εκάστοτε κυβέρνησης, που έχει πάντα στο βλέμμα της πως θα εξασφαλίσει τους όρους και τις προϋποθέσεις της κερδοφορίας των μεγαλοκατασκευαστών, των εμποροσπιτάδων, των τραπεζιτών.
Η κατάργησή του ΟΕΚ το 2011, η ανυπαρξία οποιασδήποτε στεγαστικής πολιτικής από τότε μέχρι σήμερα, είναι η συνειδητή επιλογή όλων των κυβερνήσεων για να δημιουργηθεί το κατάλληλο πεδίο να «προσφερθεί» η μεγάλη κινητή και ακίνητη περιουσία του για τη στήριξη και χρηματοδότηση των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων.
Δεν ανεχόμαστε τα ψίχουλα! Μέτρα που έχουν δοκιμαστεί εδώ και χρόνια και «έχουν κάψει τη γούνα μας», που μας έκαναν νοικάρηδες στα σπίτια μας, μας φέρνουν αντιμέτωπους με τη βαρβαρότητα των πλειστηριασμών να βλέπουμε τους κόπους μιας ζωής να περνάνε στις τράπεζες και να μας απειλούν και από πάνω με δικαστήρια και καταδίκες, όπως φρόντισε να κάνει η προηγούμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με το νόμο που ψήφισε μετατρέποντας αυτόματα σε αδίκημα τον αγώνα ενάντια στον πλειστηριασμό του σπιτιού μας ..
Χρειάζεται να ενισχυθεί ο αγώνας και η διεκδίκηση για :
· Κάλυψη της στέγης και των στεγαστικών αναγκών μας με ευθύνη του κράτους. Με ψίχουλα, ψευτοεπιδοτήσεις και «pass» «δεν βάφονται αυγά».
· Ολοκληρωμένο στεγαστικό σχεδιασμό με στόχο την κάλυψη των εργατικών, λαϊκών αναγκών, επανασύσταση του ΟΕΚ και ενίσχυση του αποκλειστικά κρατικού κατασκευαστικού προγράμματος.
· Αξιοποίηση των αποθεματικών του πρώην ΟΕΚ και της μεγάλης ακίνητης περιουσίας του με επίκεντρο τις ανάγκες των εργαζομένων και όχι «στα δόντια» των λίγων.
· Άτοκα δάνεια στους δικαιούχους εργαζόμενους, ανέργους, τα νέα ζευγάρια, για απόκτηση, αποπεράτωση, συντήρηση και επισκευή κατοικίας.
· Αξιοποίηση των κτηρίων του πρώην ΟΕΚ για τη στέγαση εργατικών σωματείων για τις πολιτιστικές και αθλητικές ανάγκες τους.
· Επιδότηση ενοικίου ουσιαστική και όχι ψίχουλα. Πλαφόν στα φοιτητικά ενοίκια και επιδότηση 300 ευρώ το μήνα σε κάθε φοιτητή που σπουδάζει μακριά από το τόπο κατοικίας του. Με ευθύνη του κράτους να αξιοποιηθούν διαμερίσματα, ξενοδοχεία, για δωρεάν στέγαση ώστε να μη μείνει κανένας φοιτητής που το έχει ανάγκη χωρίς στέγη.
· Μείωση και πλαφόν στο ηλεκτρικό ρεύμα, ένταξη στο κοινωνικό τιμολόγιο της φοιτητικής στέγης, κατάργηση του ειδικού τέλους κατανάλωσης, του ΦΠΑ σε πετρέλαιο, βενζίνη, φυσικό αέριο. Καμία διακοπή ρεύματος στις λαϊκές οικογένειες.
· Να σταματήσει, εδώ και τώρα, το αίσχος των πλειστηριασμών των λαϊκών κατοικιών.
· Κατώτερος μισθός 825 ευρώ και επίδομα ανεργίας 600 ευρώ.
Το ζήτημα της στέγης μας αφορά όλους
Μόνο με τον αγώνα μας, με τη δικιά μας δύναμη, μπορούμε να ξεμπερδέψουμε με όσους βάζουν εμπόδιο στην ικανοποίηση των αναγκών μας.
Αυτός είναι ο δρόμος που θα μας εξασφαλίσει νίκες και ουσιαστικά μέτρα για την προστασία της ζωή μας.
