Απλό μέλος του ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύτηκε ότι θα παραμείνει ο Διονύσης Τεμπονέρας, συνεχίζοντας όμως να παλεύει για μια προοδευτική συμμαχία. Με τρόπο πολιτικό και άκρως επεξηγηματικό ο Διονύσης Τεμπονέρας θέλησε να δικαιολογήσει την απόφασή του να μην κατέλθει ως υποψήφιος στις εσωκομματικές εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ που θ’ αναδείξουν τη νέα Κεντρική Επιτροπή και την Πολιτική Γραμματεία.
Από το βήμα του 5ου Συνεδρίου και μέσα στον χρόνο που του παραχωρήθηκε από το προεδρείο, ο Αχαιός εργατολόγος ανακοίνωσε πως «παραιτούμαι εφεξής από κάθε διεκδίκηση θέσης ευθύνης στο κόμμα ως ελάχιστη ένδειξη συνέπειας», όπως χθες Παρασκευή ο Γιώργος Βασιλειάδης, κρίνοντας ότι «αυτή είναι η μόνη στάση που επιβάλλει η συνείδησή μου».
Προηγουμένως ο Δ. Τεμπονέρας είχε εμμέσως πλην σαφώς ψέξει όσους δεν έχουν πράξει ανάλογα, αναλαμβάνοντας κατ’ αναλογία την ευθύνη που του αναλογεί. Όπως συνέχισε ο Δ. Τεμπονέρας, «σήμερα έχουμε ανάγκη να απαντήσουμε στην υπόθεση της Αριστεράς με μια μεγάλη υπόσχεση». Και μίλησε για «όρους σύνθεσης και υπέρβασης των αντιθέσεων του χθες», με στόχο της προσπάθειας αυτής «να δώσουμε τη δημοκρατική διέξοδο».
«Άλλη λύση δεν υπάρχει» υποστήριξε σχετικά. Παράλληλα, ο ίδιος έθεσε τέσσερα βασικά ερωτήματα «για να έχει νόημα το συνέδριο». Ποιοι είμαστε, ποιους εκφράζουμε, για ποιον σκοπό παλεύουμε και πώς θα επιτύχουμε τον στόχο.
Ο Δ. Τεμπονέρας κατέληξε λέγοντας ότι «η Αριστερά δεν παράγει περσόνες, τιμωρούς και ήρωες, αλλά υποδείγματα, απλούς ανθρώπους που λειτουργούν με ανιδιοτέλεια. Έχουμε αποδείξει ότι θέσεις, ρόλοι και οφίτσια δεν μας αφορούν. Κάποιοι, πολιτικά ανόητοι, νοιάζονται περισσότερο για τη δική τους επόμενη μέρα όταν έξω είναι νύχτα. Θα παραμείνουμε απλά μέλη του κόμματος». Προέτρεψε δε ανάλογα να δεσμευτούν πως θα παραμερίσουν κι άλλοι παραχωρώντας τη σκυτάλη στους νέους ανθρώπους που «θα πάνε το κόμμα μπροστά».
«Εμείς μερτικό στη ζωή μας, δεν ζητήσαμε ποτέ» υπογράμμισε, επικαλούμενος τον ποιητή Γιάννη Ρίτσο. «Μόνο ένα ζητούμε: να κρατήσουμε ζωντανή τη μεγάλη αυτή υπόθεση όλης της Αριστεράς. Να μην πάνε χαμένοι οι κόποι και οι θυσίες τόσων χρόνων».
