Οι Έλληνες δυσκολεύονται οικονομικά και αυτό αποτυπώθηκε στην Έκθεση Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας της Τράπεζας της Ελλάδος (Οκτώβριος 2025) που δημοσιεύθηκε χθες.
Παρότι ο αριθμός των πληρωμών με κάρτες αυξήθηκε, το ποσό που δαπανάται ανά συναλλαγή έχει μειωθεί αισθητά. Οι πολίτες εξακολουθούν να χρησιμοποιούν τις κάρτες τους, αλλά για πιο μικρές και προσεκτικά υπολογισμένες αγορές.
Η εικόνα αυτή δεν είναι απλώς τραπεζικό στατιστικό — είναι αντανάκλαση της οικονομικής πίεσης που ζουν τα ελληνικά νοικοκυριά.
Περισσότερες πιστωτικές κάρτες, λιγότερα χρήματα
Το πρώτο εξάμηνο του 2025, οι ενεργές κάρτες αυξήθηκαν κατά 5,3% σε σχέση με το 2024 φτάνοντας τα 21,6 εκατομμύρια. Ωστόσο, η χρήση τους δεν αυξήθηκε.
Συγκεκριμένα, ο αριθμός των συναλλαγών με κάρτες ανήλθε σε 1.325 εκατ. από 1.326 εκατ. το προηγούμενο εξάμηνο, ενώ η αναλογούσα αξία διαμορφώθηκε στα 57 δισ. ευρώ, καταγράφοντας μείωση 5%. Ο συνολικός αριθμός συναλλαγών παρέμεινε σχεδόν σταθερός, ενώ ο μέσος αριθμός συναλλαγών ανά κάρτα μειώθηκε από 65 σε 61.
Στα 45 ευρώ η μέση αξία συναλλαγής με πιστωτική
Ο μέσος αριθμός συναλλαγών ανά χρεωστική κάρτα μειώθηκε σε 67, από 71 το δεύτερο εξάμηνο του 2024. Ο μέσος αριθμός συναλλαγών ανά πιστωτική κάρτα μειώθηκε σε 29, από 30 συναλλαγές το δεύτερο εξάμηνο του 2024 . Η μέση αξία συναλλαγών ανά κάρτα παρουσίασε μείωση κατά 9% συγκριτικά με το δεύτερο εξάμηνο του 2024 και διαμορφώθηκε σε 2.631 ευρώ, από 2.904 ευρώ.
Η πτώση αυτή οφείλεται κυρίως στην αντίστοιχη μείωση της μέσης αξίας συναλλαγών ανά χρεωστική κάρτα κατά 10%, η οποία διαμορφώθηκε σε 2.865 ευρώ, από 3.195 ευρώ το δεύτερο εξάμηνο του 2024. Η μέση αξία συναλλαγών ανά πιστωτική κάρτα υποχώρησε κατά 2,6% και διαμορφώθηκε σε 1.317 ευρώ, από 1.352 ευρώ το δεύτερο εξάμηνο του 2024.
Οι Έλληνες προσαρμόζονται στις δυσκολίες
Η πτώση της μέσης δαπάνης δεν είναι απλώς ένδειξη αλλαγής στις συνήθειες πληρωμών· είναι καθρέφτης της δυσκολίας να ανταπεξέλθει το νοικοκυριό στις αυξημένες τιμές. Η φράση «οι Έλληνες ξοδεύουν λιγότερα» δεν σημαίνει ότι έγιναν ξαφνικά φειδωλοί· σημαίνει ότι δεν μπορούν να ξοδέψουν περισσότερα.
Πρόκειται για μια σιωπηλή προσαρμογή — μια καθημερινή διαχείριση που αποτυπώνεται ξεκάθαρα στα στοιχεία των συναλλαγών. Πίσω από κάθε μικρότερη συναλλαγή υπάρχει μια μεγάλη προσαρμογή: μια οικογένεια που περιορίζει τα ψώνια, ένας επαγγελματίας που υπολογίζει κάθε έξοδο, ένας καταναλωτής που προσπαθεί να τα βγάλει πέρα.
Η στατιστική μεταβολή των δύο ευρώ ανά συναλλαγή είναι στην πραγματικότητα το αποτύπωμα μιας κοινωνίας που παλεύει με την ακρίβεια, αλλά προσπαθεί να σταθεί όρθια με σύνεση και ρεαλισμό.
